Formy pracy namiestnictwa | |||
Wybór form powinien zależeć przede wszystkim od celu spotkania namiestnictwa. Ale nie należy zapominać o podstawowych warunkach doboru form – specyfika grupy – wielkość, wiek członków, stopień ich aktywności, wiedzy czy umiejętności. Za najlepsze należy uznać te formy wypracowane przez daną grupę. Formy pracy w namiestnictwie możemy podzielić na dwie grupy: 1. Formy pracy namiestnika z namiestnictwem, 2. Formy pracy stosowane na zbiorkach namiestnictwa. Przygotowanie każdej zbiórki namiestnictwa wymaga od namiestnika odpowiednich działań: -określenie celu -w zależności od celu należy dobrać formy pracy na zbiórce -określenie czasu i miejsca zbiorki -przygotowanie konspektu zbiórki. Formy: Konkurs, gry i ćwiczenia sportowe, turniej, gry świetlicowe, gry terenowe, bieg harcerski; Wykład – referat, dyskusja, spotkanie, gawęda, sesja, rada, komisja; Służby / dyżury, prace zarobkowe, czyny społeczne, prace produkcyjne; Zlot, złaz, raport, musztra, defilada, manewry, capstrzyk, pochód, manifestacja, olimpiada sportowa; Zabawy, pląsy, piosenki, ognisko – kominek, formy teatralne, zwyczaje i obrzędy, gazetka, wystawa, audycja; zwiad, wycieczka, rajd, biwak; ☺ teatr rodzaje : samorodny, lalki, cienie, teatr wielki; ☺ gawęda rodzaje gawęd : klasyczna, sytuacyjna ,multimedialna, rozmowa ,wspólne opowiadanie, scenariusz zbiórki, wykład, opowieść zaproszonego gościa, może być obrzędem; formy wymienne : czytanie fragmentów książki, oglądanie w telewizji lub na wideo programu telewizyjnego, filmu, przedstawienia teatralnego; oglądanie i opowiadanie o tym, co przedstawiają np.: slajdy, albumy, itp.; ☺ prace pożyteczne, produkcyjne ” Bez pracy nie ma kołaczy”; dobry sposób na zapełnienie czasu zbiórki; samorealizacja, rozwój twórczych talentów; podniesienie wartości własnej poprzez docenienie dorobku ( owoców) swojej pracy; często są dobrym uczynkiem; okazja do akcji zarobkowej; świetna zabawa przy tworzeniu; wykorzystywana podczas zdobywania stopni i sprawności; ☺ piosenki rodzaje : obrzędowe, sprawnościowe, turystyczne, harcerskie, żeglarskie, marszowe; ☺ pląsy rodzaje : rytmiczne, inscenizacyjne, taneczne; ☺ gry i ćwiczenia - podział : orientacyjne ( kształtujące i rozwijające zmysły ), ruchowe, umysłowe; ☺ zwiady - ’’Jeśli poznać chcesz nasz świat, bądź ze zwiadem za pan brat’’. rodzaje zwiadów : historyczny, przyrodniczy, etnograficzny, kulturalny, terenowy, inny; może być : elementem zbiórki, zadaniem międzyzbiórkowym, wycieczką; ☺manewry „stop – samarytanka – stop – łączność – stop – elementy wspinaczkowe – stop – puszczaństwo – stop – pożarnictwo – stop – strzelectwo – stop – sztuki walki – stop – nie zapomnij ! – stop – zapisz swoją drużynę – stop – nie pozwól, byście zostali w tyle – stop – podnieście swoje kwalifikacje – stop – pokaż, że możecie wiele – stop – koniec telegramu – stop” Obrzędowość namiestnictwa Czy ten element pracy zespołu jest niezbędny? Czy w namiestnictwie skupiającym instruktorów w wieku np. 16 – 42 lata są potrzebne takie „infantylne” formy działania ? Są to dojrzali ludzie, nierzadko matki czy ojcowie na stanowiskach. Co w takim wypadku powinien zrobić namiestnik – wprowadzać do nowotworzonego namiestnictwa obrzędowość czy dać sobie z tym spokój? Nasza rada – WPROWADZAĆ! To przecież nie jest infantylne – stać w kręgu przyjaźni czy w kręgu parady, nie jest infantylne stworzyć i śpiewać piosenkę namiestnictwa, nie jest dziecinne składać solenizantom instruktorskie życzenia w sposób właściwy tylko dla tej grupy – może kiedyś przyjaciół. Dobrze przemyślana obrzędowość i wprowadzana stopniowo przy odpowiednich okazjach będzie elementem integrującym grupę, wyróżniającym je spośród innych, ale także stanie się przykładem – dla najmłodszych jeszcze nabywających doświadczeń drużynowych, którzy namiestnikowskie sposoby mogą wykorzystywać w swych drużynach i gromadach. Młodzi czy dorośli instruktorzy najczęściej chcą mieć swoje obrzędy, które będą charakterystyczne tylko dla ich grupy. Nie muszą to być zwyczaje rodem z gromady zuchowej, ale może to być dobrze przemyślana obrzędowość zespołu ludzi dorosłych. Obrzędowość tworzy atmosferę przyjaźni , zaufania, radości, potrzeby działania na rzecz innych bez szukania odpowiedzi na pytanie –co ja z tego będę miał / miała? W nowotworzonych namiestnictwach najlepiej od pierwszego spotkania zacząć wprowadzać pewne elementy obrzędowości naszej grupy. Proponuję na początek np. -sposób powitania – może hasło namiestnictwa, -wprowadzenie buławy prowadzącego spotkanie- zbiórkę – głos ma ten, kto trzyma buławę -wybór nazwy namiestnictwa -piosenka namiestnictwa – najlepiej jeśli na pierwszym spotkaniu zostanie zaproponowana i od razu „prześpiewana”, -sposób zakończenia zbiórki -określanie sposobów przekazywania informacji -wspólna plakietka, kolor chusty Na kolejnych zbiórkach na pewno pojawią się kolejne zwyczaje zespołu stosownie do okoliczności – będą to zapewne charakterystycznie dla tego konkretnego namiestnictwa obchodzone imieniny członków zespołu, obchody świat, rocznic uroczystości właściwych dla danego środowiska, sposób rozpoczynania roku harcerskiego, uroczystości związane z mianowaniem na wyższe funkcje, czy wyższe stopnie instruktorskie poszczególnych członków grupy. Bardzo ważna jest tu oczywiście rola namiestnika – to on nadaje ton, wymyśla i proponuje kolejne elementy do obrzędowości grupy. Baczy na to również, by żadne z powstających zwyczajów nie były przykre czy obraźliwe dla któregokolwiek członka zespołu. Należy tu zaznaczyć, że w naszej organizacji już od początku jej istnienia instruktorzy tworzyli tradycje, zwyczaje, obrzędowość tak charakterystyczną tylko dla nas, spajającą i wyróżniającą drużyny harcerskie z różnych stron, podzielonego przez zaborców, kraju. Kontynuując te tradycje w namiestnictwie przekazujemy tym samym te idee do naszych drużyn i gromad. Zachowujemy ukształtowywany przez lata charakter organizacji – takiej jaką chcemy mieć. |